آیا می توان همزمان با ایمپلنت ارتودنسی انجام داد؟
ارتودنسی اولویت دارد یا ایمپلنت دندان؟ آیا ممکن است تا این دو روش درمانی با یکدیگر و به طور همزمان انجام شوند؟ در چه مواردی این اتفاق می افتد؟ در این مقاله پاسخ این سوالات را شرح می دهیم.
چکیده مطلب
هنگامی که شما برای درمان و اصلاح شرایط دندانی و فکی خود به کلینیک ارتودنسی مراجعه می کنید، در مشاوره اولیه به ارزیابی دقیق سلامت دهان و دندانتان پرداخته می شود. اقدامات قبل و بعد از ارتودنسی نیز همانند روند درمانی آن از اهمیت بالایی برخوردار است. برخی افراد نیاز به کشیدن دندان دارند تا فضای کافی در دهان آن ها ایجاد شود و یا بعضی دیگر تعداد دندان کافی برای نگه داشتن بریس ارتودنسی ندارند. بنابراین می بینیم که هر کسی اقدامات درمانی خاص خود را دارد. آیا شما هم علاوه بر درمان ارتودنسی به ایمپلنت نیاز دارید؟ اولویت با کدام درمان است؟ ارتودنسی باید قبل از ایمپلنت باشد و یا بعد از آن؟ آیا ممکن است تا این دو درمان به طور همزمان با هم انجام شوند؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا پاسخ این سوالات را به دست آورید.
اولویت با ارتودنسی یا ایمپلنت دندان
گاهی اوقات برخی از افراد نیاز دارند تا دندان های خود را به کمک روش ارتودنسی مرتب و اصلاح کنند و همچنین به دلیل داشتن جای خالی دندان در دهان خود، تمایل دارند تا از ایمپلنت دندان نیز استفاده داشته باشند. به نظر شما اولویت با کدامیک می باشد؟
در ابتدا باید بدانید که پاسخ این سوال به طور مستقیم به شرایط دندانی و نیاز درمانی شما بستگی دارد. به همین جهت باید در ابتدا با یک متخصص ارتودنسی خوب و باتجربه مشورت کنید. در اکثر موارد توصیه می شود تا براکت ها قبل از کاشت ایمپلنت روی دندان ها قرار بگیرند که البته این موضوع برای افرادی که دارای دندان های از دست رفته زیادی هستند، صدق نمی کند و آن ها باید بعد از کاشت ایمپلنت اقدام به ارتودنسی کنند.
این نکته حائز اهمیت است که ایمپلنت بعد از کاشته شدن در دهان با استخوان فک جوش خورده و دیگر دستگاه های ارتودنسی نمی توانند موقعیت آن را تغییر دهند.
بنابراین در اکثر موارد بهتر است که بیمار فضای دندانی مناسبی را به کمک ارتودنسی به دست آورده باشد تا کاشت ایمپلنت راحت تر و سریع تر انجام گیرد که تشخیص این موضوع بر عهده ارتودنتیست دارای مهارت می باشد.
ارتودنسی پیش از کاشت ایمپلنت دندان
همانطور که گفتیم زمانی که ایمپلنت درون استخوان فک قرار بگیرد، با آن جوش خورده و دیگر قابلیتی برای جا به جایی و حرکت ندارد. بنابراین افرادی که قصد دارند تا وضعیت نامرتبی دندان های خود را به کمک ارتودنسی اصلاح کنند، پیشنهاد می شود تا در ابتدا تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته و بعد از آن با کاشت ایمپلنت، فضای خالی دندانی که در دهان باقی مانده است را پر نماید. گاهی اوقات این احتمال وجود دارد که در انتهای درمان ارتودنسی نیازی به ایمپلنت وجود نداشته باشد.
ارتودنسی پس از کاشت ایمپلنت دندان
با وجود اینکه بیان کردیم که ایمپلنت نمی تواند در دهان حرکت کند، اما برخی از بیماران نیاز دارند تا در ابتدا کاشت ایمپلنت را انجام داده و بعد به درمان ارتودنسی خود بپردازند. یکی از وظایف بسیار مهم متخصص ارتودنسی همین موضوع است که اولویت ایمپلنت و ارتودنسی را تشخیص دهد. به طور مثال برای یک بیمار ایمپلنت در بخش از فک قرار داده می شود که ارتودنسی ارتباطی با آن بخش ندارد. گاهی اوقات نیز زمانی که به کلینیک ارتودنسی مراجعه می شود بیمار تعداد دندان کافی برای نگه داشتن پلاک و بریس ارتودنسی را ندارد، بنابراین این جا اولویت با ایمپلنت است. بنابراین در دو شرایط زیر ارتودنسی بعد از ایمپلنت صورت می گیرد:
- هنگامی که دندان های مجاور ایمپلنت دندان صاف می باشند و به درمان ارتودنسی نیاز ندارند.
- هنگامی که ایمپلنت به عنوان یک لنگر برای ارتودنسی مورد استفاده قرار می گیرد.
انجام همزمان ارتودنسی و ایمپلنت دندان
دکتر احمدرضا حسینی، متخصص ارتودنسی، در تمام مراحل درمان با برررسی و ارزیابی درست و دقیق تغییرات دندان ها و فکین مشخص می کند تا نیاز بیمار به ایمپلنت در حین کار و یا بعد از آن است. در این شرایط مهارت ارتودنتیست باید در حدی بالا باشد که بتواند مدیریت بسیار خوبی برای تداخل این دو روش درمانی داشته باشد تا در نهایت نتیجه مورد نظر به دست بیاید.
سخن آخر
اگر همچنان نمی دانید که اولویت درمانی شما کدام است و بهترین گزینه شما چیست، پس در اسرع وقت با کلینیک ارتودنسی پازل تماس گرفته و وقتی را برای مشاوره با متخصص ارتودنسی ترتیب دهید تا ایشان بهترین و موثرترین شیوه درمانی را برایتان مطرح کنند.
