منو
اگر شما هم قصد انجام ارتودنسی دندان را دارید، شاید از بابت این تجربه نگرانی هایی دارید و حتی شاید کمی از آن بترسید. اما اگر مراحل درمان ارتودنسی را بهتر بشناسید و اطلاعات بهتری را در این زمینه به دست آورید، قطعا این تجربه برای شما ترسی نخواهد داشت.
همچنین اگر درمان خود را به دست بهترین متخصص ارتودنسی در تهران بسپارید، بدون هیچگونه مشکلی و با بهترین روش ها، این درمان به پایان خواهد رسید.
در ادامه این مطلب با دکتر احمدرضا حسینی همراه باشید تا اطلاعات مختصر و مفیدی در رابطه با روند این درمان به دست آورید.
در رابطه با زمانبندی این درمان باید بدانید که موارد متعددی می‌توانند طول درمان را تحت تأثیر قرار دهند. از جمله این موارد می‌توان به نوع و میزان ناهنجاری، روش درمان، سن بیمار و … اشاره داشت.
برای درک بهتر می‌توان بیان کرد که درمان ارتودنسی در کودکان و در سنین پایین‌تر، به مدت زمان کمتری نیاز دارد و یا همچنین افراد نیازمند به ارتودنسی متحرک به دلیل داشتن ناهنجاری‌های جزئی‌تر، معمولاً درمان خود را در مدت زمان کوتاه‌تری سپری خواهند کرد.
بنابراین اگر می‌خواهید تا مدت زمان این درمان را برای خود بدانید، باید با متخصص ارتودنسی مشاوره‌ای داشته باشید.
با توجه به شدت و نوع ناهنجاری و نیاز هر بیمار، ارتودنسی دندان می تواند مراحل متفاوتی داشته باشد. به طور کلی اساس مراحل به یک ترتیب کلی بوده که در زیر به بررسی مراحل ارتودنسی دندان به ترتیب می پردازیم:
برخی از افراد مخصوصا افرادی که از مطب دندانپزشکی و درمان های دندانپزشکی می ترسند، بهتر است تا قبل از هرگونه اقدامی از نظر روحی و روانی خود را آماده کنند. اگر شما هم نگرانی‌های زیادی در رابطه با درمان ارتودنسی دندان دارید، بهتر است تا به نکات بیان شده توجه کنید تا با اطمینان و در کمال آرامش، درمان خود را شروع نمایید. مهم‌ترین قدم برای شروع این درمان، این است که یک متخصص ارتودنسی خوب و دارای مهارت بیابید. در این صورت، از ناراحتی‌های حین درمان و عوارض بعد از آن، خبری نخواهد بود. کلینیک ارتودنسی مورد نظر خود را صرفاً به دلیل نزدیک بودن موقعیت جغرافیایی مطب به محل زندگی خود انتخاب نکنید، زیرا عدم داشتن تبحر کافی توسط متخصص ارتودنسی سبب می‌شود تا نتیجه درمان به خوبی پیش نرود و علاوه بر آن عواقب خوشایندی در انتظار سلامت دهان و دندان شما نخواهد بود. در نهایت بدانید که درست است که ارتودنسی درمانی بلند مدت بوده و استفاده از دستگاه‌های آن برایتان ناراحتی‌ها و سختی‌هایی را به دنبال خواهد داشت، اما این نکته مهم را در نظر بگیرید که علاوه بر زیبایی طرح لبخند، سلامت دهان و دندان بسیار ارزشمند است و ارزش صرف وقت و هزینه را دارد.
در ابتدا متخصص ارتودنسی به بررسی کامل وضعیت دهان و دندان و معاینه دهان شما می پردازد. همچنین سوابق پزشکی شما مورد بررسی قرار می گیرد. اگر در سن بالایی باشید، به دلیل موقعیت شغلی و اجتماعی خود شاید تمایلی به دیده شدن دستگاه ارتودنسی خود نداشته باشید. در این مرحله می توانید در خواست های خود را با ارتودنتیست خود در میان بگذارید تا بهترین انتخاب برای شما در نظر گرفته شود. در این مرحله متخصص ارتودنسی شما را با نوع درمان، مدت زمان آن و حدود هزینه درمان آشنا کرده و شما را برای گرفتن عکس های مربوطه ارجاع می دهد.
برای بررسی دقیق تر ناهنجاری های دهان و دندان، لازم است تا ارتودنتیست عکس های رادیولوژی مربوطه را بررسی نماید. در صورت وجود هرگونه پوسیدگی و بیماری های لثه، قبل از شروع درمان ارتودنسی، باید به درمان آن ها بپردازید.
متخصص ارتودنسی قبل از اینکه براکت ها را بر روی دندان ها نصب کند، به تمیز کردن دندان ها پرداخته که برای اینکار دندان ها را پالیش زده و خشک می کند. پس از آن، نوعی اسید مخصوص را برای نصب براکت ها بر روی دندان ها قرار می دهد.
با توجه به بررسی ها و معاینات اولیه و مشورت با بیمار، بهترین نوع ارتودنسی انتخاب شده و در این مرحله دستگاه های مخصوص درمان ارتودنسی دندان و روش مد نظر انتخاب می شوند. ارتودنسی به دو نوع ثابت و متحرک در نظر گرفته می شود. در ارتودنسی ثابت، دستگاه ارتودنسی روی دندان ها نصب شده و قابلیت جا به جایی توسط بیمار وجود ندارد و تا انتهای دوران درمان، براکت های ارتودنسی ثابت روی دندان ها باقی می مانند. در ارتودنسی متحرک، دستگاه ارتودنسی به صورت اختصاصی برای بیمار ساخته شده و تحویل او می گردد. متخصص ارتودنسی تمام نکات مورد نیاز را در این باره برای بیمار شرح می دهد. به طور کلی روش های ارتودنسی عبارتند از:
این نوع ارتودنسی دندان یکی از قدیمی ترین و همچنین رایج ترین روش ارتودنسی دندان بوده که در این روش متخصص ارتودنسی به نصب براکت های فلزی بر روی دندان ها می پردازد. با نصب براکت های فلزی روی دندان ها، نیروی مورد نیاز در جهت مد نظر ارتودنتیست به دندان ها اعمال شده و دندان ها به کمک سیم و براکت های فلزی به سمت موقعیت درست و مناسب حرکت می کنند.
این روش ارتودنسی دندان همانند ارتودنسی فلزی بوده با این تفاوت که به جای استفاده از براکت های فلزی از براکت های سرامیکی برای درمان استفاده می شود. براکت های سرامیکی همرنگ دندان ها بوده و به وضوح روی دندان ها قابل مشاهده نمی باشند.
این روش درمانی مورد پسند بسیاری از بزرگسالانی می باشد که قصد انجام ارتودنسی دندان را دارند. در این روش براکت های فلزی در سطح پشتی دندان ها نصب می شوند و در واقع نوعی روش نامرئی ارتودنسی محسوب می شوند. ارتودنسی لینگوال دارای عملکردی یکسان با ارتودنسی فلزی اما با نوع سیم کشی دندان متفاوت است. این نوع روش ارتودنسی علاوه بر داشتن هزینه ای بالاتر، روشی دشوار چه برای ارتودنتیست و چه برای بیمار می باشد. در واقع می توان به وضوح گفت که تنها مزیت این نوع ارتودنسی، مشخص نبودن آن در ظاهر است، اما سختی های بسیاری را به دنبال دارد، در نتیجه معایب بیشتری به همراه دارد.
این نوع روش درمان ارتودنسی، یکی از جدید ترین و پیشرفته ترین شیوه درمانی ارتودنسی می باشد. براکت ها در ارتودنسی دیمون، دارای سیستم خودکار باز و بسته شدن هستند و با داشتن تکتولوژی پیشرفته مزیت های بسیاری دارند. این سیستم پیشرفته سبب می شود تا مراجعات به مطب ارتودنسی کاهش یابد. همچنین به دلیل عدم نیاز به کش های ارتودنسی در این روش، بهداشت دهان و دندان بسیار راحت تر و بهتر انجام می گیرد. با وجود اینکه براکت های دیمون به خودی خود هزینه گران تری نسبت به دیگر براکت های ارتودنسی دارندف اما با این حال ارتودنسی دیمون با وجود فواید و مزیت های گوناگون، بسیار مقرون به صرفه خواهد بود.
ارتودنسی متحرک به نوبه ی خود دارای روش های متفاوتی می باشد. در این روش ارتودنتیست با گرفتن قالبی از دندان های بیمار و ارسال آن به لابراتوار دندانسازی، پلاک متحرک مورد نظر بیمار را ساخته و به او تحویل می دهد. دستگاه های ارتودنسی متحرک قابلیت خارج شدن از دهان را دارند و بیمار در زمان مسواک زدن و یا غذا خوردن آن را از دهان خود خارج می کند. بیمار برای استفاده از روش ارتودنسی متحرک باید همکاری درستی با ارتودنتیست خود داشته باشد تا نتیجه درمان مورد پسند و درست واقع شود، در غیر این صورت نتیجه درمان مثبت نبوده و یا طول درمان افزایش پیدا می کند.
یکی از مراحل درمان ارتودنسی دندان، مراجعات منظم به مطب ارتودنسی برای چکاپ وضعیت دندان ها و تنظیم براکت ها می باشد. حدود این مراجعات هر 4 و یا هر 8 هفته یک بار می باشد. در ابتدای نصب براکت ها، بیمار تا حدودی احساس درد و ناراحتی دارد تا زمانی که بعد از چند روز به وجود دستگاه ارتودنسی در دهان خود عادت کند و این یک مسئله طبیعی است. احتمال بروز مجدد این درد و ناراحتی ها در زمان تنظیم براکت ها نیز وجود داشته که طی چند روز از بین می رود. برای تحمل درد و ناراحتی و عادت کردن درست به براکت های ارتودنسی بیمار می تواند با ارتودنتیست خود مشورت نماید.
در اتمام درمان ارتودنسی دندان و هنگامی که دندان ها در جایگاه صحیح خود قرار گرفتند، پس از اینکه متخصص ارتودنسی دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج کند، دندان ها تا حدودی تمایل به حرکت و بازگشت به موقعیت قبلی خود را دارند. در واقع بعد از خارج شدن دستگاه ارتودنسی از دهان، مرحله بعدی درمان ارتودنسی شروع خواهد شد تا دندان ها در موقعیت به دست آمده به ثبات همیشگی دست یابند. در این مرحله بیمار باید از نگهدارنده یا ریتینر استفاده کند که با توجه به نوع درمان و شرایط بیمار استفاده از آن از 6 ماه تا دو سال طول می کشد. همچنین لازم است تا هر چند وقت یک بار برای چکاپ دندان ها به مطب ارتودنسی مراجعه شود.
با توجه به اینکه دستگاه ها و ابزار های مورد استفاده در ارتودنسی ثابت و متحرک با یکدیگر متفاوت هستند، مراحل درمان آن ها نیز با یکدیگر تفاوت هایی دارد. مراحل ابتدایی هر دو درمان از جمله معاینه و مشاوره اولیه، عکس های رادیولوژی و تمیز کردن دندان ها، همانند هم بوده و تفاوتی با یکدیگر ندارند. در درمان ارتودنسی ثابت، از براکت های سرامیکی، فلزی و یا لینگوال استفاده شده که ارتودنتیست به کمک مواد مخصوصی و همچنین به کمک سیم ارتودنسی و دیگر ابزار های لازم، این براکت ها را بر سطح دندان ها قرار می دهد. برای تنظیم حرکت و عملکرد براکت ها لازم است تا هر 4 تا 8 هفته یک بار برای چکاپ وضعیت دندان ها به مطب ارتودنسی مراجعه شود. ارتودنتیست در این جلسات به تعویض اورینگ و گاهی تعویض سیم ارتودنسی دندان می پردازد. در انتهای درمان ارتودنسی ثابت، این دستگاه تنها توسط متخصص ارتودنسی از دهان بیمار خارج می شود. اما در ارتباط با ارتودنسی متحرک باید گفت که در ابتدا ارتودنتیست از دندان بیمار قالبی تهیه کرده و آن را برای ساخت پلاک مورد نظر خود به لابراتوار ارسال می کند تا پلاک متحرک اختصاصی برای بیمار ساخته شود. در جلسه ی دوم، پلاک تحویل بیمار شده و ارتودنتیست مراحل و زمان استفاده از آن را به طور کامل برای بیمار شرح می دهد. نکته بسیار مهمی که در مراحل درمان ارتودنسی متحرک وجود دارد، این است که به دست آوردن نتیجه مطلوب، به همکاری صحیح و منظم بیمار با ارتودنتیست بستگی دارد.
پیشنهاد میکنیم حتما بخوانید
این مطلب به زودی به روز رسانی می شود.
باید گفت که به طور کلی ارتودنسی دندان در کودکان و بزرگسالان با یکدیگر متفاوت است. در زیر تفاوت هایی که بین مراحل ارتودنسی کودکان با بزرگسالان وجود دارد را برای شما شرح می دهیم:
به طور کلی براکت های ارتودنسی برای صحبت کردن مشکلی ایجاد نمی کنند. در روز های ابتدایی نصب براکت ها، به دلیل عادت نکردن بیمار به وجود جسمی خارجی در دهان، مقداری درد و ناراحتی و همچنین تغییراتی جزئی در گفتار برای بیمار وجود دارد که به مرور زمان و بعد از چند روز رفع می گردد.
اگر شما هم قصد انجام ارتودنسی دندان را دارید، باید با پشتکار و با نظم، درمان خود را سپری کنید. برای گرفتن نتیجه مورد نظر از درمان، باید توصیه های ارتودنتیست خود را کاملا رعایت کرده و از آن ها پیروی نمایید. همواره موارد زیر را جدی بگیرید:
متخصص ارتودنسی برای نصب براکت های ثابت ارتودنسی به زمان طولانی نیاز ندارد و با سرعت و در نهایت دقت به نصب براکت ها می پردازد. برای ساخت پلاک ارتودنسی متحرک نیز، در یک جلسه به قالب گیری از دهان بیمار پرداخته شده تا آن را برای ساخت به لابراتوار دندانسازی ارسال کند و در جلسه بعدی به بیمار تحویل داده می شود.
مدت زمان استفاده از ریتینر یا نگهدارنده ارتودنسی با توجه به سن و شدت ناهنجاری بیمار برای افراد متفاوت می باشد. اما با این وجود می توان گفت که میانگین استفاده از ریتینر 24 ماه می باشد.
اطلاعات تماس
ساعات کاری
© تمامی حقوق وب سایت پازل کلینیک محفوظ میباشد، طراحی شده توسط گروه طراحی رویال مدیا
